Kasabanın Pazarı Dağılırkenyüreğimi diyorum yüreğimi de sarsana be kaptan şu minibüsün bagajına deminki ihtiyar köylünün kasaba pazarından getirdiği kavun çuvalının yanına aha şu aha şu önünde çanta olan... ikisinin arasına sarsan yüreğimi de sarsan be kaptan ne zaman burda böyle dursam, eğleşsem ne zaman böyle... berrak bir göl oluyor yüreğim mal güden çocuklar iniyorlar öğlen sıcağında anızdan annelerinden gizli çimiyorlar ne zaman burda böyle, ellerim ceplerimde... bir köy evi oluyor yüreğim gürgen ağacından. yatsı sonrası secdeye gidiyor bir adam gaz lambasının aydınlığında büyüdükçe büyüyor gölgesi büyüdükçe büyüyor gövdesi yüreğimi diyorum yüreğimi de sarsana be kaptan |
Ne endişe var ne telaş.
Sakinlik öylesine huzur veriyor ki şiir adeta beni okuyun diyor.
Tebrikler.