yarının gölgesi düşmüş umuda
döviz bürosu gösteriliyor alın teri denince
bir metal parayla umutlanmış ülkemin çocukları çöpten geçinmek gibi sarıyor kalbimi bir umut renksiz elbiseli bir kadının cansız bakışlarında keder küfür işlemez yüzünde bir çiçeğin gölgesi düşse çıldırır yoksulluk bugün karanlığın çarkına dokunmak kadar zor bir uğraş zulum katlimin diyetini unutmuş acım cenazesi kaldırılmış sabrın öksürükle gelen sabahla fena çekiyor sigarayı tiryakiler söz tükenmiş ahit bilmişim gülümseyişini rüzgara nedim demirbaş |
duyarlı asil yürek sesinizi yürekten kutluyorum...
saygılar, sevgiler...