SON SESLENİŞBu nasıl bir yaşam biçimi Her gün aynı isyanlar,aynı insanlar Sol yanım sızlıyor Devrik zaman içinde Aynı sözler düşüyor sokağa Tutsaklık bir çıkmazlık sanki Yosunlu duvarlar ses çıkarıyor Nerden baksan derinden vuruyor aşk Sönmeyen yangınların içindeyim Hasret rüzgarlarıyla harlanıyorum Şayet düşüverirsem düşlerine Bu dizeler hep kalsın dilinde İçimdeki yangını görsen Varlığımın, sesini duysan Umutlarımın.her gün büyüdüğünü görürsün Güne cıvıl cıvıl kuş sesleriyle başlamak istiyorum Penceremin perdesini çekip, Sinemde rüzgârı hissetmek Senden gelen kokuları ciğerlerime çekerek Her güne merhaba demek istiyorum Yüreğimi umutlandırıyor Senden efil efil esen rüzgarı hissetmek Her dokuşundan sonra Tenimdeki ateşin çoğalması Gökyüzünde sirius yıldızı olup Karanlık gecelerime ışık ol istiyorum En insancıl yanlarım kabarıyor Sen varsan hayatımda Her şeyi daha da çok seveceğim sanki Uzak iklimlerde koyma beni Yüreğimde ki umutlarla Bu son sesleniş olsun sana 🐋🐋🐋🐋 |
Senden efil efil esen rüzgarı hissetmek
Her dokuşundan sonra
Tenimdeki ateşin çoğalması
Çok anlamli yurekten gelen şiir olmuş emeğiniz yureginiz elem dert görmesin
Saygılar hürmetler hocam 🙏🏼💫