8
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
975
Okunma

Mazide yitik durur
Günlerin rengi
Irak vakitlerin
Pus çökmüş tümceleriyle
Bir başına
Gölgesiz…
Mavisi sürgün olan şehirlerin içerisinde
Göğün firar etmiş ışıltılarıyla
Adı konmayan kederler yar olur
Bir masal anlatılır hep
“bir varmış
bir yokmuş”
Suskunluk çarpar
Gözlerin göremediği yarınlara
Derin bir soluk
Güz yağmuru uyandırır
Eylül niyetine…
Yanan tütünün sesi çınlar kulaklarda
Bir adımlık boşluk
Sonrası şafak
Mevsim hep kızıl yapraklar
Sercan S.
5.0
100% (19)