Hüzn-ü Sonbahar
Ey hüznüm!
Haydi çık gel derinliklerden. Gel ki semaya el uzatalım. Yüksek dağlara bakıp dert ortağı olalım. Bir gece vakti çıkalım yola. Nereye götürürsen oraya ey hüznüm. Usul usul essin rüzgâr. Kıskansın bizi bu mevsim. Bu sonbahar. Ağlamasın bulutlar. Bizim yüzümüzden. Ve yapraklarını dökmeye korksun. Söğütler, çamlar, ağaçlar. |
Hoş bir eser
Kutlarım yürekten
Allah'a emanet olasın, sağlıcakla kalasın