GÜN DÖNÜMÜ
Gün dönümü saçlarımı iki yana tararım
Ne yandan eseceği belli olmaz rüzgarın Ay askıda kalır, gün yana düşer Aklım şaşar Anne, ne zaman döndü benim günüm Kaç çatala ayrılır ömrüm Ne gün biter Ne sürgünüm Dağlarda yamaç yamaç Denizde kulaç kulaç Şimdi bi ilaç Dağıldım anne Gel topla gün dönümümde Dağıttığın gibi topla Bu yük senin Ne güne durur ellerin Ne istersen vereyim Her gün dönümü ben Aynı yerdeyim Kan sızmak da yüreğim Kimsesizim ve yorgunum Ben doğuştan dargınım Kim kaşını eydi anne Ben dünyaya gelende Birer kibrit düşüncelerim Gelip yaksana Her yol başı çalım yerim Dönüp baksana N’olur anne anlasana Hayrettin YAZICI |
SAYGILAR...