Ah.
hep soysuz bir güzel girer kanıma
beni bir ateşi aşkla oyalar her ıslak busesi soğuk canıma sanki de baldıran zehri mayalar dervişler vuslatı bekler kaç asır tutsaklar takvime kaç çizgi atar ruhum cehennemin kapısındadır ey yârim hep senin ahın mı tutar sözün güze çalar hayatım her dem teninde ruhumun gölgesi üşür her yaraya derman olan bir merhem neden ben sürünce derde dönüşür hasretinki vuslatımı perdeler gönlümde kırılmış kırk yıllık hatır serinliğin abıhayat gölgeler ben varınca bir el beni fırlatır yollarım kapanır gitsem ne yöne bir nida ya sabır diye avutur fermanım idamdan döner sürgüne celladım boynumda ipi unutur... |
Sizin de dediğiniz gibi İdamdan sürgüne dönen hayat gibi
İçimden geçenlerin şiire dökülmüş haliydi
Çok güzeldi gönlünüze sağlık.