***
Gölgeler iniyordu mor sarmaşıklı pencereme
Akşamın hüznü camlardaki batan kızıllıkta.
Bir bitmeyen plak gibi dönüyor dönüyor acılarım
Yüreğime düşüyor mazinin kan kırmızı akşamları
Çaresizliğime yazıyorum yine , gecenin karanlığına sarılıp .
***
Kıp kızıl bir sevda koru şuramda volkanlar gibi
Ay’ın çaresizliği ; Güneş’e ıslak bakıyor gözleri
Aldırmıyor suskunluğuma , mektuplarım coşuyor...
Kendimi sim siyah kuyularda buluyorum
Kabuslar içinde elimde mektuplarım geceye koşuyorum.
***
Buz tuttu umut dolu yarınlarım gözlerimde
Yorgun düştü ellerim ve de gözlerim sensizliğe.
Korkulu karanlıklar geldi üzerime... uzat ellerini
Yaz kalbinden kalbime en derin mektuplarını
Bitsin bu hasret yetti canıma artık ! yetti !..
***
İşte sana bitmeyen gecenin mektupları
Yanaklarımda yine bir dolu göz yaşı ile.
Seni yanımda hissederek , ellerini ellerimde
Camlara vuran yağmurda gözlerini anımsarken
Düşünüyor ve yazıyorum ; daha kaç mevsim
Ben sensiz ve mektuplarım boynu bükük
Bir resmin, yalnızlığım elimde ve ağlıyorum.
***
Gece ve karanlık yine, yine sana yazıyorum
Yağmur penceremde, korkuludur damlalar.
Sensizken ellerim zincirlere vurulur
Uzar gider hasretim yüreğimde durur
O , yıllardır yolu beklenen , gelmez gelemez
Zamansa öyle akıp gider, insafsızdır...
Her geçen gün özlemin artar içimde
İşte yine gecenin karanlığıdayım, mektupların dizi dizi...
***
Artık gelmesende olur, bir köşede ağlarım
Kaldı ki ben seni - tutsağında ayrılığın -
Yıllar yılı böyle uzak , böyle ölesiye severim !
Sığmadı mektuplara sevgim !
Oysa döneceksin biliyorum
Yarım kalmış mektuplarım tamamlanmadan
Mazinin buğulu camlarında gülümseyerek.
Sensizlik, bağrıma tuz- biber ekerken
Gözlerini gözlerimde bulacağım...
***
Aygün Deniz 19.08.2021