Benden GidiyordunŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Anılar hep yaşayan anılar ...
demir almıştı beyaz yelken limandan yolculuk başlamıştı sabah erken tan yeri ağırmadan masmavi denizlere açılırken hayallerim, hüzünlü yıllarla veda etmiştim geçmişime, mendil sallayanım yoktu arkada... kanatıyordun kalbimi söylediklerinle yara açmıştın yüreğime... umutsuzdum fırtına kopuyordu gönlümde, dağlar tipi boran, fırtınalar kapanmayan yara kalbimde, kırmıştın yeşile açan umutlarımı acımasızca kırmıştın beni, anlatamamıştım kendimi sana , anlamadan hayal kurdun yaşanmamışlara alev alev yanan biçare gönülden kor kor dökülen küller , karışırken sonbahar yapraklarına , deli deli esen rüzgarla sevişiyordu semada bulutlar, dalından kopan çiçek muratsız boyun bükmüştü ölüme, sevgiye yoğrulan umut, hayat suyuna hasret kalmıştı ayazda, dağ başında yalnızlığa direnen sevda çiçeğim solmuştu, sensizliğe dayanmayan yüreğim paramparça olmuştu içinden... giderken kalbime bıraktığın hediye sandığını açtım itinayla, özlem hasret ve ayrılık uzanmıştı musalla taşına , cemaat cenaze namazımızı kılıyordu veda etmeden, umud bohçamı toplamış senden gidiyordum ebediyen, senden gidiyordum ebediyen... 3 Aralık 2019 Almanya / Hayriye Aygül |