Sığındım
sığındım özgürce dağlara
zirvedeyim
bulutlar yatak
sisler perde
göz gözü görmüyor,
tutunacak dal yok
paramparça hayaller
rüzgar esiyor buz gibi
yalıyor yanaklarımı
bıçak kanatır niyetine,
gözlerimden akarken yaşlar
acı bir çığlık sarıyor
ortalık toz duman...

yüreğim
yüreğim,
derin bir hüzün komasından uyanır
balçık sarmış kalbimin etrafını
dalga dalga katmer katmer
nefes alınacak yer yok
gelecek karanlık mı karanlık
bir tufan beliriyor afakta
silip süpürüyor azık torbasının dibini
elde avuçta ne varsa...
vurgun yemiş ruhlar
boylu boyunca uzanmış bulutlara
yürekte keskin bir acı
sarıyor dalga dalga
ruhlar yenik vurguna
yalpalıyor gider ayak yalnızlıktan
sıkışmış duvarlara
nefes aldırmıyor mengene insana...

özlem özlem
damar damar süzülürken
hissetmek dokunmak görmek...
bu kaçıncı mevsim
yokluk kokuyor
sensiz anlamsız yeni yıl
beyaz karlar örterken acıları
görünmüyor yürek
sabanla sürülen umutlar
alev alev yanan gönül
yürek ağıt yakıyor kaderine
nefesin dokunuyor yüzüme
elvan elvan gül kokuyor
uykular avaredir emekliye
sensizlik olunca geceler sarhoş
uzanıyor elim tutunamıyorum
kayıp gidiyor umutlar boşluğa...

vefa kar etmiyor
tükeniyor sabır tükeniyor gittikçe
sabah rüzgarı esmiyor aydınlığa
güneş doğmuyor sabahlara
umut uzanamıyor sonsuza
takılıyor özgürlük dikenli tellere
beyaz güvercin kanatıyor kanadını
barış yayan kalıyor entrikalar diyarında
nehir alıp gidiyor sularıyla
kan kokan havayı
özgürlük yas tutuyor
ahmakça kadir kıymet bilmeyenlere
inatla çırpınıyor barış
çıkar yol var mı diye,...

pencereler kapalı
aydınlık zindanlarda hapis
umut sinmiş küflü çatılara
beyin karanlıklara cezalı
düşünmüyor ne olacak yarınlara...
bir umut bir umut ufukta
telaş ekiyor tohumunu gelecek günlere
özgürlük türküsü dilimde...
İzmir’in Dağlarında çiçekler açar,
arasında bir ıslık tüttürüyorum
’’Odam kireç tutmuyor’’
tüm olumsuzluklara inat...
direniyorum savaş olmasın ülkemde
BARIŞ ile bayram olsun dört bir köşede...

2 Şubat 2017 Almanya /