Akşam Güneşi / SENEM AYGÜL
Bir zamanlar bende çok mutlu ve mesuttum
Yüreğim kıpır kıpır kalbime sevda yüklüydü
Akşam güneşi batarken Akdeniz ufuklarında
Duygular mahşer gibi ayaklanırdı arkasında

Allahım bürünmüş kızıllara deniz ve dağlar
Kocaman bir ateş topu iniyordu Akdeniz’e
Muhteşem bir andı gönül içmeden sarhoş
Akdeniz aleminde akşam güneşi batıyordu

Ellerim kontrolsüz yumruk yumruk yumulmuş
Gördüğüm rüya hayal mi ,gerçek mi diyordum
Beynim uyuşmuş gözlerimde yaş sel akıyordu
Rüyalar alemindeyim ,akşam güneşi batıyordu

Gönül çılgın,yürek köpük köpük köpürüyordu
Beynim depreme uğramış alev alev yanıyordu
Denizde kızıl bir kıyamet akşam güneşi batıyordu
Can sanki rüya aleminde son nefesini veriyordu

Ah Akdeniz sihirli değnek dokundu yüreğime bana
Anlamadım hayal mi gerçek mi candan mutlu insana
Kızıl tepsi batarken Akdeniz ufkunda huzurlu akşama
Titriyordum dönmüştüm sararan sonbahar yaprağına

Akdeniz sabit bir çizgi ufka kadar uzanıyordu önümde
Dalga yok lacivart bordo çarşaf uzanıyordu gözümde
Kıpırtı göremezsin Akdeniz’de akşamlar son deminde
Ufukta mest eden yarım tepsi kızıl bir elma yanıyordu

Muhteşem bir manzaraydı ruhumu sevdaya okşuyordu
Gönlüm içmeden sarhoş olmuş dilim sanki lal oluyordu
Gökyüzü sarı turuncu kızıl mora boyanmış yanıyordu
Allahım Akdeniz’de akşam güneşi muhteşem batıyordu

Ne güzel bir memleket lacivert mavi turkiziyle bir deniz
Akşam güneşi batarken Akdeniz harikalar yaratıyordu
İnsan ruhu,akşam güneşi rengiyle birleşip ilahileşiyordu
Kutsallık kanımla akıp ruhumu gönlümü mest ediyordu

Senemi söyleten yüreğinden kopup gelen sevda yelidir
Geçmişte yaşanan ruhunun derinliklerindeki hüznüdür
Gönlüne yüreğine hükmeden doğa ve insana sevgidir
Akdeniz’de batan akşam güneşini izlemek muhteşemdir
*
6 Ocak 2015 Münster/ Almanya