SESİMİN SESSİZLİĞİ
Kaybolan maviliğin
Sisli penceresinden bakıyorum hayata Pus içinde imgelerim Gri bulutlar yüklü gözbebeklerimde Yüzlerce ceset asılı kirpik uçlarımda Met cezir yaşar hafızam kör karanlıkta Sağır sessizlikte duyulmaz çığlığım Gizlerimde saklıdır yalnızlığım Gün biter kızıla boyanır güneş Davetsiz gelen hüzünler Mezesi olur akşam sofralarının Kanlı gözyaşı doldurur kadehleri İçerim şerefine kahrolası dünyanın Kimsesizliğime sarhoş olur zaman Acılarımın hoyrat çığlığı Avaz avaz yankılanırken yüreğimde Sesimin sessizliğinden duyabilir misin beni Dokunsan ruhuma kapatıp gözlerini Hissedip anlar mısın Bilmem kaç asırlıktır kimsesizliğim... Hatice Olkuner |
Hissedilir her ne yapsa yalnızdır her nere giderse gitsin bir
Şey değişmez yazı mıdır kader midir anlamak zordur tebrik
Ederim saygılar