ÖMRÜME BORCUN VAR
Vicdansız otursun gönül tahtına
Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Mutluluk çıkmasın artık bahtına Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Gönül bağım viran güller açar mı Goncasına bülbül konar uçar mı Bu hüzünlü gözler neşe saçar mı Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Maziyi andıkça canımı yakar Gençliğim acıyla yüzüme bakar Keşkeler süzülür özüme akar Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Yüzümde çizgiler yılları saklar Çoğaldı saçımda kar gibi aklar Hakkın huzurunda alınır haklar Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Yaslı gönlüm bağlar oldu karalar Felek derdi liste yapar sıralar Bak kanıyor sargı tutmaz yaralar Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Malın, mülkün olsun söyle ne yazar Gün gelir sana da kazarlar mezar Tükettin, bitirdin hep azar azar Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Unutma sıradan sende bir kulsun Sanma ki bu hesap mahşere kalsın Hakkım helal etmem haberin olsun Ömrüme borcun var ödeyemezsin... Hatice Olkuner Dost kalemden Hazanlar bağımda gülüm kurumuş Bülbüller figanda olanlar olmuş Mutsuz geçen yıllar gönlümü yormuş Ömrüme borcun var ödeyemezsin.. Güneş doğmaz oldu, gün küskün bana Çok ahımı aldın, kırgınım sana Nedir bu yaptığın, zulümdür cana Ömrüme borcun var ödeyemezsin.. ————————————Kul Seyyah |
Hazanlar bağımda gülüm kurumuş
Bülbüller figanda olanlar olmuş
Mutsuz geçen yıllar gönlümü yormuş
Ömrüme borcun var ödeyemezsin..
Güneş doğmaz oldu, gün küskün bana
Çok ahımı aldın, kırgınım sana
Nedir bu yaptığın, zulümdür cana
Ömrüme borcun var ödeyemezsin..
————————————Kul Seyyah