Doğam
Su sazaklarinin arasindan sesleniyorum
kalabalıklarda örselenmis yalnızlığıma neden kimse dokunmaz ruhumun derinliklerindeki kokulu bahara hapseder neden herkes gecenin zifiri karanlıklarına Ay ışığım bugün suskun göle yankısı vuruyor ellerim yanağımda düşünürken gecede bir ben varım bir su altı canlıları ben mutluyum doğa benim kolum kanadım Ruhuma dokunan özüm mayam toprağım Birazdan bir ördek geçer sazakların arasından ayak sesleriyle bana türküler söyler açılır yüzümde gonca güller Su sazaklarının arasından sesleniyorum neden duymamaya yeminli beni insanoğlu oysa Adem den beri birlikte katettik bunca yolu Birazdan yanımdan bir kaplumbağa geçer Dertlerimi dinler yüklenir sırtına ağırdan gider Sadakati gözlerimden omzuma yaş damlatırken kuşum yanağım gagalar adeta beni öper Bir köpek gelir kucağıma yatar Ne amansız dert kalır , olur yarama derman Su sazaklarının arasından sesleniyorum Benim evim yurdum yuvam Bastan ayaga sarıldığım doğam Sonsuzdur yeşile olan sevdam umudum hayalim desteğim dayanağım Sen olmadıktan sonra ben ne yapayım . |