Merhaba sevgilim;
Bu sana veda mektubum.
’’ SENİ SEVİYORUM ’’ ile veda ediyorum sana.
Zaten hep böyle düşlemiştik,
Son sözümüzde ’’ SENİ SEVİYORUM ’’ olsun demiştik.

Ölüm değil belki ama,
Olsun ayrılık da bir nevi ölüm değil mi?

Ne umutlar beslemiştim sana bir bilsen,
Ne hayallerim vardı habersizce üzerine kurulan,
Bak şimdi, hayallerim yerlerde,
Umutlarım ise can çekişiyor ellerimde.

Gözlerin de gülebildiğini,
Bir günde olsa mutlu olmayı,
Hayata sevgiyle tutunmayı,
Senden öğrenmiştim.

Gözlerimin nemlenip,
Sana sulanması,
Çapkınlıktan değil bu defa,
Çaresizlikten...

Aklına getirme benim bu biçare halimi,
Durduk yere üzmesin seni,
O narin yüreğin sevgiyle dolsun,
O yeşil gözlerin hep gülsün.
Mutluluk ömrüne yoldaş olsun.

Gamzende çiçekler açtıran,
Baharı gözlerinde bekleyen,
Teninde cenneti yaşayan,
Ömrüne ömrünü verecek kadar çok seven,
Hüznünü yüreğinde hisseden,
En dayanılmaz hallerinde bile sana katlanabilen,
Sevenlerin olsun seni...

Hiç vazgeçmesinler senden,
Bir ömür her an sen ol kalplerde,
Hiç vazgeçmesinler seni sevmekten.

Bir damla gözyaşına kıyamadığımı,
Hüzünlerin yüzüne vurmasına dayanamadığımı,
Onlara söyle olur mu?
Bilsinler...
Bilsinler ki seni hiç üzmesinler.

Deliliklerimden bahset onlara,
Beni üzerseniz,
İki cihanı dar eder size de, bilsinler...
Bilsinler benim en büyük zaafım olduğunu,
Seni nasıl sevdiğimi görsünler,
Öyle çok sevsinler ki seni,
Beni hiç arattırmasınlar.

Hüzünleri, acıları dert etme sakın,
Onlar benim ömrümün vazgeçilmez tadı,
Benim ömür heybemde azık dursun.
Bakma sen sesimin titrek,
Gözlerimin sağanak yağmurlar yağdırmasına,
Aşkın kanununda var bu sevdiğim,
Biri gider, biri ağlar.

Yazmak istediğim çok şey var aslında,
Ama sen uzun yazıları sevmezsin.
Okurken sıkılırsın,
Ve bir süre sonra okumaktan da vazgeçersin.
Bu kadar uzattığım için bağışla beni,
Kalbim attıkça,
Yüreğimde yaşatacağım seni.
’’ SENİ SEVİYORUM. ’’