EsilaAklın fikri Yegâne güne, renge, denge Ya kalbin Ne aklı ne fikri düşünceye Bilirsiniz, hissedilen sadece ve sadece A ş k a D a i r A ş k S e v d a y a Sonsuza Ölümüne Ölümse Fark buradaki kanadıkça yeşillenir Mavisine ağladıkça susku börünür dile Kızıla boyandıkça sigara dumanında efkârlanır A ş k Aşk olunca gönülde Gözler utanır ağ(l)anmaktan Aşınan kalp ağır gelir güne, geceye Lâkin karanlık, karanlıklar korku sarmaz Var olan, olanda var olmamak hüzüncül Sadece Günahı, sevabına Aşktır aşk olmak Her güne yarına sarıp solumuza Yarınım, yarınına d/emek Keşkeler Keşkelenmez bir daha hayata Hıçkırık olur boğazında. Bir akşam üzeri yara almış yüreği Neyse, neyse ki Aşk yarasına sarılmış peygamber çiçeği Gizem |