akşam çökünce buralara
dağlar eteğini toplar
çakallar ağlaşır hep bir ağızdan
vadiye uzanınca ezan


akşam çökünce buralara
sokaklar telaşlanır
duraklar doldur boşalt yapar akşam üstüne


sofralar kurulur
karışır çoluk çocuk
kap kacak sesiyle


akşam çökünce buralara
perdeleri çekilir evlerin
pencereler örtülür


tepelere tırmanır akşamcılar
fonda müslüm
bir gazetenin orta sayfası açılır
serilir çimenlere


akşamla birlikte çöreklenir hüzün
bir kadın susturucu takar dudağına
bir adam ökçesine basar hayatın
bir çocuk erken büyür
hayal etini yer
bir acı sıyrılır kemiğinden
bir yıldız daha incinir
kayarken düştüğü dilekten


akşam çökünce buralara
serinlik başlar
sensizlikle bir olur
üşütür yokluğun


sabah olunca buralarda
gün doğar
akşamdan kalma


sağ salim taşırsın
ta ki dün batımına..