ATEŞTEN GÜL ALDIM BEN
Canı feda eyledim bu sırrı ifşa ile,
Gözlerime dem vurup ateşten gül aldım ben. Coşa gelen bu kalbim ruhumla geldi dile. Destur! El pençe durup ateşten gül aldım ben. Kimler dara çekildi bu aşkın nazarında. Eğer teslim olmazsan ölüm var pazarında. Başım arşa yükseldi parmaklar üzerinde. Yangına üryan girip ateşten gül aldım ben. Her manayı söyledim noksan olan dilimle. Gözüm öyle karardı alay ettim ölümle. Nura bulanmış yüzüm şifa veren elimle. Toprağı aşkla yarıp ateşten gül aldım ben. Nice zorluklar vardı peşine gölge sürdüm. Evvelimi sorarsan anadan doğma kördüm. Bir güzel kapısında gönül gözümle gördüm. Arifle Hakk’a erip ateşten gül aldım ben. O mübarek şemali her zerreyi sarınca. Bir zelzele sonrası yüce dağı yarınca. Güneş günden çekilip gökyüzü kararınca. Fırtınaya hal sorup ateşten gül aldım ben. Geceleri sahrada bir başıma turlarken. Kâinat nefesiyle bedenimi sırlarken. Esaret zincirini ellerimle zorlarken. Kilidi nazla kırıp ateşten gül aldım ben. Sen dilimde kelâmım sen yazdığım her hece. Senin aşkın muteber senin sevdan pek yüce. Sana tabi yüreğim biat ettiği gece. Gönlümde düşler kurup ateşten gül aldım ben. Nefsin emmaresinden artık uzaklaşırken. Serdar’ım deli olup sel misali taşarken. Onca tılsım içinde ben aklıma şaşarken. Aşkı mutlâkı görüp ateşten gül aldım ben. |