KÜTAHYA METHİYESİ
Seni vasfeylerken şehirler şahı.
Kalemler acizdir zârdır Kütahyam. Laleler açarken cemalin yanar. Gülistanda gülün hardır Kütahyam. Kaleden bakarken görünür şemsin. Aşıkana âşık aşığa demsin. Ulu Camin şifa ruhlarda cemsin. Türbelerde amber, nurdur Kütahyam. İmana şahittir Kale-i Bâlâ. Yüreğe şifadır havası âlâ. Tarihin kokuyor burçlarda hâlâ. Dört köşen çevrili surdur Kütahyam. Kütahya Fatihi Hezar Dinari. Ahi Evren veli, Aslanbey eri. Sultan Veled Han’ın Mevlevi seri. İbrahim Sultansız dardır Kütahyam. Hisarda cananın Hıdırlıkta can. Gör Eski çarşıyı dönenleri an. Takvacılarda dur o suyundan kan. Bil Helvacı Sabri’n yardır Kütahyam. Mehmet Günaydın’ı, Akif Dedesi. Karadonlu ceddin, başında fesi. Çınlıyor kulakta Dumlu’nun sesi. Evliyalar yurdu serdir Kütahyam. Germiyan sokağın imanı besler. Şeyh Ömer, Kalburcu şehrini süsler. Cumali Efendin Pirini sesler. Şeyhi’yi görmeyen kördür Kütahyam. Karşına çıkarsa sırlı bayırın. İshak Fakih der ki haydi buyurun. Hancılar geliyor hana duyurun. Garib’e bir sofra kurdur Kütahyam. Evliya Çelebi adını andı. Arifi, Pesendi hasretle yandı. Şeyh Hüsam, Kâmilin yürekte candı. Duagür Halid’in vardır Kütahyam. Germiyan Sarayı, Yıprak köprüsü. Tellal çeşmesidir kırkların süsü. Evvel kapan çayın gelirdi sesi. Üçlerin olduğu yerdir Kütahyam. Elif’in türküsü seveni yakar. Suların ressamı geçmişe bakar. Her sokakta çeşmen coşarak akar. Çiniler sessizdir sırdır Kütahyam. Tavşanlıyı sarar Yaylacık dağın. Mülayim Dedenle gururla öğün. Huzura gark eder Rabbine sığın. Leblebin sıcacık nardır Kütahyam. Domaniç’te destur ecdadın yatar. Emet’te güneşin bir başka batar. Hisarcığın sanma kaşını çatar. Simav’da çamların gürdür Kütahyam. Şaphane efesi zeybeği oynar. Altıntaş kazları gezekte kaynar. Çavdarhisar dağı doludur piynar. Murat dağın başı kardır Kütahyam. Gediz de tarhana Keşfi, velisi. Pazarlarda herkes kiraz delisi. Aslanapa mazlum bitmez ulusu. Gördüğün keramet kârdır Kütahyam. Şüheda yatıyor Dumlupınar’da. Dua eden kulun kalır mı darda? Cevced’in, Salih’in, Osman’ın varda. Kıymeti bilinmez ardır Kütahyam. Hindinin tiridi Dedikte yenir. Bölcekte kaymağı yiyenler tanır. Civli’nin kelemi sofraya konur. Güvecin fırında kordur Kütahyam. Seyit Ömer zengin kömür otağı. Kümaş’ta manyezit, bitmez yatağı. Dağardında kurşun, altın eteği. Dağların taşların bordur Kütahyam. Tosunum, gözleme, dombey kaymağı. Cimcikte salçası, mantıda yağı. Hamırsız, miyane, dolmada buğu. Yiyene sanma ki bardır Kütahyam. Türkü,Arnavutu yiğit Torbeşi. Çerkezle Manavın var mıdır eşi. Muhacir, Romanın candan kardeşi. Yörüğün, Boşnağın birdir Kütahyam. Kütahya’m güzeldir zariftir, duru. Vazoda parlıyor kırmızı, moru. Allah’ım bu şehri nazardan koru. Hasretin Serdar’a zordur Kütahyam. |