adını hecelere bölüp birer birer kaçırdım senden...
aşk biter mi hiç diyorsun
sonra çıkıp gidiyorsun bıraktığın düz cümlelerin kalıyor bir de manifeston bir uçurumun gölgesinde yakıyorum cigaranı külünden bile medet umar gibi oysa neydi ikinci şık yakarsan yanarsın ezbere biliyorum artık seni üstelik ebcedden bile daha eski köşebaşında dam başında bıraktığın nefretleri topluyorum isyanlarından yapıyorum sarhoş masalarının mezesini hiç de katık etmiyorum oysa neydi üçüncü şık yoksam yoksulsun herşeyin sessizliği oldun dokunduğun kalem surlarını yıkıyor hiç çıplak görmemiş biri beni yıkıyor ihanetin seni yıkıyor hiç olmazsa bu bahar konuş oysa neydi dördüncü şık susarsam sonun olur adını hecelere bölüp birer birer kaçırdım senden bedelini ödeyerek büyüttüm içim de gerçeğini bir cigara molasında sevişmelerimizi kıskandım her defasında senin eyvahların doyurdu açlığımı ayıplığını içtim kana kana töresel olmayan törensel yalnızlığında hep gizlice bakardım sana göz kapakların açılır da yorulmasın diye şimdi hatırladım oysa neydi birinci şık beni çok sevme düşme bu derde... alicengizoyunu (derdimden değil ama,artık bir kibrit alevi ömrüm başkalarını yakıyor... |
ayıplığını içtim kana kana
töresel olmayan
törensel yalnızlığında
alıp götürmüş bence şiiri.şıkların hepsi hikâye:))))
tek şık..; sevmek-sevilmek için sevgiyi tanımak gerek...
Yüreğin ve kalemin üşümesin:))