6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1319
Okunma
Günler den bir gün
Yeşeren ışkınların en güzeli
Kuru bir dalın haline üzülür ve
Ona acır
Kuru dal çok onurlu
Kırılacağını düşündüğü her an
Bu durumdan şikayetçidir
Yemyeşil bir ışkının kendisine ilgi duyması
Onu üzdükçe üzer ve incelir her geçen gün
Oysa ışkın can vermek ister kuru dala
Hayat vermek ister
Ama nafiledir çabalar uzun bir süre
Gün geçdikçe aşık olur onun bu mert hallerine
Onun da nasıl istediğini bilir
Işkın :
Faydasız bekleyişlerin sonu yok der dala
Dal :
Sen kendi yoluna beni ilk halimle koymuşlar sala
Bunu duyan ışkın bu duruma daha da üzülür
Ve dalın canında hayatın çınarının
Köklerine gömer bedenini
Dal can olur ışkın candan öte
Uçuk...
Cevap Yaz