bu gece yine aklımda sen varsın
özlediğim saçlarından öpüyorum

hayatın anlamsız olduğu
sıcak bir ölüm gibiyim
mayısın ortasında bir gün
sessiz sensiz bir pencere önündeyim
saat kaç bilmiyorum
en son ne zaman
dudaklarıma dokundu dudakların bilmiyorum
en son gözyaşlarımı ne zaman sildi parmakların
gülüşün ne zaman ceplerime doldu
ayaklarıma ne zaman dolandı senli yollar
senli yıllar ne zaman ömrüm oldu
senli acılar
senli sevinçler
senli kederler
sensiz ölümler

artık hiçbir şey bildiğin gibi değil
özlemlerim daha da arttı
sevdam gün be gün çoğalıyor
senden habersiz olsam da
sensiz kalmayı beceremedim
sensiz yaşamayı
sensiz nefes almayı
hep boğazımda özlemin duruyor
yutkunup boğulmaktan korkuyorum
ölmekten korktuğumu sanmayasın
sana seni seviyorum demeden ölmekten korkuyorum

gecenin bir vakti
içimde kederli bir suskunluk var
kapattığın o kalbini arıyorum
başımı yasladığım göğsünü
kirpiklerini, şakaklarını, omzunu
birde yüzümle sarıldığım sesini
umuduma kattığın varlığını arıyorum

bu gece yine koynumda sen varsın
özlediğim göğsünde uyuyorum

ibrahim dalkılıç


10.05.2021
01.25 izmir