Güllü Anaya Dalım KırılmazAnam! buralar salkım saçak kaç acı palazlandı murada eremeyen gelinler gibi/ dile pelesenk olmuş acılar öbek öbek/ önde dağ gibidir Ana kapı ardı gülüşleri eskimiş sandıktaki kanaviçeler güvelere teslim yaşmak olmuş gözden süzülen acılar... geçer mi bilmiyorum karşı sokağa sinmiş çocukluk biter mi sokak lambasının ışığı acıları savurmuş harmanda zalim çengel yabalar avuçlarda kaç kına kaç ağrı damarlardan kalbe... kızma bana; Güllü Anaya dalım kırılmaz bu bağlar gazel döker ona bu yemişler ona al al kaybolmuş adetlerin dilinde hor görme beni çok görme bu saygı nöbetini öp alnından tüm anaları analar adam eder adamı yağmurlar adam öldürmesin... |