sen gölge kaldın aklımın bir köşesinde..susar mıyım? mavi düşleriyle avunan yalnızlığımla yaşarken bir kaç satır arasında unutulmuşken şimdi... aydınlığa ulaşmıştım yalnızlığa alışmıştım sen gölge kaldın aklımın bir köşesinde derin bir boşluksun artık tuhaf ama sanki orda hiçbir şey yok sen yok gibisin varlığın yokluğun ise hep aynı bu kadar basit değil biliyorsun ilk sayfadan son sayfaya gelmek ilk günden itibaren hayal bile edemeyeceğin bu acıya katlanmak sona ulaşmak zor sensiz yaşamak hızla hayatını yaşa geç şimdilik kapat kalın perdelerle geçmişdeki pencereni sen unut bende unuturum elbet susarım birşey söylemem gitmek.. ardındakini yakıp gitmek en doğrusu Sevay |