AGRESİF AŞK
Sakladığım resimleri fırlattım
Odanın duvarlarına çarptım Her biri cam kırıkları olup Saplandı yüreğime Dönüşün olmayacak biliyorum Işıkları yakmıyorum akşamları Seni görürüm diye Özlemekten korkuyorum Karanlık istiyorum Seni bende var eden duygu Hançerledi kalbimi Ölümcül bir sızı akan Dipdiri anılardan Kendime de bakamıyorum artık Aynalar bile karanlık Her geçen gün kendimi eskitiyor Yalnızlaştırıyorum hayattan Benim de masalım buraya kadar Işık sızan yerleri kapatıyorum Kendimi sınIyorum Bu ağır geçen vurgundan Yaralarım yeniden kanıyor Savruldukça yaşlanıyorum Yeni başlayacak bir gün olmayacak Benim için hiçbir çiçek kokmayacak Taşımıyor artık takvimler beni Ölecek kadar vaktim kaldığını biliyorum Herkesi savdım Çekin gidin dedim Ben kendi uçurtmamı uçuracağım Siz kendi uçurtmanıza rüzgar bulun Ölümü erteleyen ancak dönüşün olur İmkansız bir bilmece kapıyı çalacağın Her şeye katlanıyorum Işıkları yakmayacağım Hangi ışık delip geçecek duvarlarımı Kurduğum hayallerle örmüştüm Bir silik mutluluk bıraktığında ölmüştüm.. Mustafa kaya 28.04.2021 |