Ağlıyor Gecelersen içimde bir yerlerde saklanırken... yitik anlamlar yükleniyor bakışlarıma... ve ağlıyor geceler… sen mavisin ben mavi/yim diyorum. kesiyorum bileklerimi kan damlıyor umutlarıma. gözyaşı akıyor... sen bulaşıyor her yana... kanım toprağa karışıyor filiz veriyor ay ışığında büyüyor... içime saklıyorum her birini, yaralarıma sarıyorum … yağmurlar yağıyor kurak bölgelere her yanda küçük tohumlar filiz veriyor sen oluyor tüm terk edilmiş yerler yeni sen’ler doğuyor birer birer derin bir sessizlik, sağır kulaklarım bile işitiyor ben kelimeleri kovalarken ; toprak çağırıyor... BAŞLANILDIGI YERDE BİTMESİ GEREKEN BAŞLADIĞI YERDE SON BULUYOR. m@vigölge.......... |
tekrarlı bitişler ardından
Diz çökmüş ağlarken ben
Ve sabahlara doğru ay benzeri kaybolurken sen...
Güneş doğmadan toprağa doğur beni hayat!
Mavi geceler şahit susuşuma..
Bir daha anma adımı hayat!...
*************************************
Dedim şiirinizi okuduktan sonra...
Güzeldi...
Devamı ve daha da kuvvetli olanlarıyla sizi okumak dileğimdir...