Bütün kuşlar suskun uçardı Sen geçerken şehirden Göğsümde kalan O mavi kuş unutunca uçmayı Ölü dil kuşları Kefenlerdi karanlığı Gökyüzüme
Ellerinden dökülen Bir gitar konçertosu arardı Kendi mezarında çürüyen Gönül yurdumun kelimeleri Dilim kadar sert Dinim kadar eskirdi Ardında bıraktığın bütün şehirler
Sonra Telaşlı sözler uğurlardı Günü akşama Uykuyu geceye Uyku! Ölümü koştururdu sabaha Eksiltip Bir mahsuniyi dah eskitirdi türkülerden
Gülüşün geçerdi bu şehirden Ardında Gölgemi çalan karanlık Hiçliğimi d-överdi Kukla sahnesinde....
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gülüşün geçerken... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gülüşün geçerken... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Gölgeyi bile çalan karanlıkların içerisinde elbet gülüş bir lüks. Ancak; her yeni günde, bir dirhem umudun telaşlı sözlerinde anımsanıyor. Gönül yurdunun kelimeleri, bir Mahsuni'yi ve türküleri, kendi mezarında çürüyenlere nasıl anlatabilirdi. Ve... hayatlar ancak "mış gibi" yaşanır. Tebrikler. Şiirle.
Ancak; her yeni günde, bir dirhem umudun telaşlı sözlerinde
anımsanıyor.
Gönül yurdunun kelimeleri, bir Mahsuni'yi ve türküleri, kendi
mezarında çürüyenlere nasıl anlatabilirdi.
Ve... hayatlar ancak "mış gibi" yaşanır.
Tebrikler. Şiirle.