Fırtına Kuşu Gönlüm
Fırtına Kuşu Gönlüm
düşlerime sakladığın ışıkları söküyorum bakışlarından şimdi o mavi hasreti kuşanıp, ararken daracık sokaklarından işte orada molasız bir fırtına kuşudur gönlüm. uzakları miyopsuz gören şiirin çiçekleri ve kar ışıklarıyla süsleyen varılacak bir ütopya şiirin erguvan ışıkları eridikçe içimizde her gece suskun bir yıldıza çağırır bizi uzakta açan çan çiçekleri şarkısı. arıyoruz kendi sesimizi bizden uzak yerlerde kaba etlerin yapayalnız kışın kıyametinde ikiz tepelerin mahkumdur takkelerin içinde gece kuşları suskun gök de gürlemiyor şimdilerde kızıl seslerin üstünde iki ömür yanıp tükeniyor. |