İSTANBUL SENSİZ KAN AĞLIYOR ŞİMDİ
ne çok düş biriktirmişim
İstanbul’un sensiz geçen mekânlarında yalnızlığı ne çok yüreğime iğne oyası gibi işlemişim İstanbul sensiz kan ağlıyor şimdi sanki karaları bağlıyor nereye baksam mavinin izi yok yakamozlu denizi yıldızlı gökyüzü yok söyle efkârımın meftunu söyle ruhumun ketumu bu gönül sensiz nasıl rahat eder ? hangi makamdan şarkılar dinler ? hangi şiirlerle yüreğini demler ? ve bu naçar haliyle daha ne kadar sabreder ? |
Ne güzeldi yine duru ve bir o kadar akıcı...
Tebrikler kaleminize. Sonsuz saygılar...