İDA'NIN ONURUNA (26)
Katıksız, ter-temizdim bir zaman,
sağlık ve oksijen deposuydu havam, ağaç dolu yem-yeşil bereketli bir ovaydım, cennet gibiydi 1001 pınarım Sonsuz mavi gök gubbem, toprağım zengin, güneşi bilem kıskandırırdı rengim. Ta ki İnsanlar toprağımda altın buldular, kestiler hayvanca ağaçlarımı ormanıma kıydılar altın cevheri kaza-çıkara, yuva-yıkaya yeraltı içme suyumla, bağrıma arsen zehirini koydular. Ah bir yanım İda öbürü Anafartalar, bağrımda onca şehitin kanı-canı var, işgal ettirdin bu güzelim yurdu yabancılara şimdi, Hani “Çanakkale geçilmez!” idi, işte geçildi! Eğer 18 Mart ta cesedime; Arap ve suriyeli basıyorsa ayak bugün; Lütfen ne sen gel beni kutla, nede kahramanlığımla ÖĞÜN! Çünki sen; TÜRK değilsen, nasibinde yoksa DOĞRU’luktan, ÇALIŞKAN olmakda değilse hedefin, birde Atam’ın YASAM’ını yasaklamışsan... Şimdi kim-kimin nesini kutluyor memleketin? |