Dudak bükme harap gönlüme bakıp,
Senden önce kaçı geldi de gitti.
Ruhuma kahreden bir yangın yakıp,
Bağrımı hicranla deldi de gitti.

Saçlarımda karlar, gözümde yaşlar,
Eridi, tuz oldu bağrımda taşlar,
Yuvadan uçarken o göçmen kuşlar,
Kalbimden sevinci aldı da gitti.

Taşlaşmış kalplerdi karşıma çıkan,
Hicranlardır beni genç yaşta yıkan,
Aslında faniymiş zaman ve mekân,
Yıllar ümidimi çaldı da gitti.

Önce masumdular, sonra da zâlim,
Birden hazan geldi, kırıldı dalım,
Hicranla perişan olunca hâlim,
Çoğu alay edip güldü de gitti.

Yeminler bir balon misali söndü
Mazeret hazırdı dün artık dündü
Günül o gözlere ah nasıl kandı
Hepsi yeni bir aşk buldu da gitti

Kalbim kırılınca koptu kıyamet,
En acı sözlerle doğdu şikâyet,
Alınca sevginin yerini nefret,
Sevda çiçeklerim soldu da gitti.

Geçer dedi dostlar geçer bu günler
Yıllarla yarıştı en küçük anlar
Yalvarsan yakarsan kim seni dinler
Mevsimler bağrımı deldi de gitti.

Unutmadı gönül yıllar geçse de
Vefasız dudaklar ömrüm içse de
Sevda duygularım ölüp göçse de
Her gece gözlerim doldu da gitti

Bir hevesmiş meğer çoğunda sevda,
Kötü aldanmışım amma ne fayda,
Yok artık maziden şimdi bir seda,
Gönlümde kaç sevda öldü de gitti.