DİNLEMEDİN.
Ben razıydım uzaktan, seni sevmelerime
Gitme kal bu şehirde, dur dedim dinlemedin Sevdanla beslediğim, çilekeş kalbim var ya Yıkılmaz kale gibi, sur dedim dinlemedin Ruhumun deryasına, senle dalmış gibiyim Gözlerinden bir can ver, sensiz ölmüş gibiyim Zamanın hükmü kayıp, donup kalmış gibiyim Saatleri kalbime, kur dedim dinlemedin Seni gördüğüm anda, aşk selinde kayboldum Beni bende unutup, sende yaşıyor oldum Duy artık feryadımı, çığlığımda boğuldum Sevgimi yüreğine, kar dedim dinlemedin Taşıdıkça can nakdin, o muhteşem cüsseni. Yanında gölgen olup, hiç bırakmasam seni Vuslatım olmasanda, kollarınla sen beni Ömründe bir kez olsun, sar dedim dinlemedin Tadı yok şarkıların, türkülerin tadı yok Neden duygularımın, sende konmuş adı yok Ne yazık ki aşkımın, anladım miladı yok Bu dünya bana sensiz, dar dedim dinlemedin Menzile koydum seni, her anımda düşündüm Gönlü seferber ettim, yüreğine taşındım Belkide sana göre, gerçek değil ’düşündüm Kalbimdeki yerini, gör dedim dinlemedin Gülseren MORKAN |