Misket yuvarlanıyordu avuçlarımızda
Sanki Dünya avuçlarımızdaydı
Büyümenin nöbet arefesinde
Geçiyordu geçmekteki ömür

Adını koyamadığım dünler
Ardı ardına bağlanmış bugünler
Yarınlara dokunmak yasaktı
Hayallerin serbest olduğu çağımda

Filme başlayan bir ağlama sesiyle
Başlamıştı başlangıcımız
Hayalini kuramadığımız yarınlara
Yolcuyduk yarenlerle

Sıradaki benim şansıma
Koparılan papatya yapraklarına
Umut bağlamış yarınların
Yol haritasından geçen yarinlara

Şifa niyetine anılan dünler
Bahçe kapısından sızmış sanki geçmişler
Öldürdük geride kalmış geçmişi
Hayalini kuramadığımız yarınların araf’ında

Biraz daha oyalanıp gideceğiz nasılsa
Saçlarımız aynada tarınmış olsada
Kendi filmimize başrol diğerlerine figüran
Kar yağacak o simsiyah dünlerin yarınlarına

Karışıyorduk toplumcu gerçekliklere
Buluşuyorduk bir afiş etrafında
Dün ne alaka diyebileceğim bir gölge
Bugün serinletiyor etrafında

Çok açtık dünlerimize bugün başka lokma
Kaç sokak ismini değiştirdik beraber
Dünlerde kaldı artık o merhabalar
Yaşatıyor işte hayalini kuramadığımız yarınlar