Rengarenk açan çiçeklerin kokusu
Taa içimde taa içimde içerimde
Kabuğuna sığmayan bir fındık danesi
Çatlamış bir ceviz kabuğu gibiyim
Hokkabazın hünerlerine benziyor hayatım
Kapağı açılmış bir gazoz gibi
Kıpır kıpır lıkır lıkır

Yorulmayı bilmediğim içindir
Hiç durak ya da istasyon yapmamışlar
Yapılsada bana uyduramamışlar
Bir ses geliyor ara sıra dur diyen ses
Duyamasamda duymak istemesem de
Renkli gökkuşağı örüntüsünde çevrem
Alışık değilim siyahı görmeye
Sonu simsiyah olan bu yolculukta
Kalabalığın seyir vitriniyim
Mutlu ediyorum mutluluklarına sebebim
Sevdiğim topuklu ayakkabımın sesi
Caddeyi ikiye bölüyor sanki
Aynı semtin aynı sokağını rakip ediyor
Bakışmalarında

Evet yine o ses çınlıyor sanki kulağımda
Dur diyor yine bana dur
Aldırış etmesemde alışık olmasamda
Geceyi bile gündüz yaşıyorum
Yaşıyorum matematiksiz
Zaten pek iyi değildi o dersle aram
Derdi hocam hesapsız yaşanmaz
Hesap matematikle başlar

Bedenimin coğrafyası bölgeler halinde
Biyolojiyi umursamasızca yaşıyorum
Tarihten ders almazcasına
Din kültürünü unuttum o nu zaten rafa kaldırdım
Hayat bilgisi hayatımın bilinçsizliği olmuş
Renkli mağazalar sanki benim için dolmuş
Felsefe bende tek anlama sığmış
Hayat sanki benim için dönüyor
İnternetin arama motorunun vitrinindeyim
Bu beni mutlu ediyor mutluluksa

Fıçıda açılmamış kapaklar açıldıkça
O bar benim şu bar benim
Sanki evimin odaları
Bitince müziğin son sesi
Buluyorum koynunda her gece bir nefesi
Ayıyorlar alınması gereken hevesi
Hiç anlam verememişimdir büyük tabelaya
Kiralık Dükkan diye yazılan
Zaten içi boş anlamıyorlar mı
Semtimde yanmıyor tabelamın ışıkları
Şimdi anlıyorum bende alınan nefesi

Ah ulan nefsimin hevesi
Dur diyor o ses yine dur, dur, dur,
Durduramıyor kahrolsun be beden
Avunmuş bu hevesi