ŞEHİR / 1
''severdim onu bilirsin
uğursuzdu


ama benimdi..''

Şair sevgiyle başlamış birinci şiirinde.Her şeye rağmen tüm uğursuzluğuna rağmen seven...şiirin temeli atılmış sevgi üstüne...

ŞEHİR / 2
''bu aşkta kalanlara
bir dakikalık kaygı duruşu o zaman..''

Şiirden ve şehirden arta kalan bir kaygılı duruştur aşktan kalan.Sevginin temelinde yükselen bir şehrin ve şiirin gökdeleni yükselmiş,tebrikler...

ŞEHİR/ 3
''kimsenin ayrılık notu
bu kadar anlaşılmaz olmasın..
notunuzu hep yüzünüzün ortasına
şamar gibi alınız..''

Şehir,dal açmış ve ayrılığa çiçek durmuş.Şairin aşkı : Başkalarının aşk hikayesiyle sevmeye başlar eli kalem tutanlar.
Serinin üçüncü şiirinde şiirin biçemi ve temi değişmiş.her başlangıç bir bitiştir ki her bitiş de bir başlangıçtır...

ŞEHİR/ 4
''mektubunu adresini kaybetmiş bir yoldan aldım
üzerine hüzünbaz pullar yapışmış
kelimelerin altından kalkamayacağı
bir ağırlıkla mühürlenmiş..''

Şehirler zarflara dolar sözcükler bir sokak arası ve dipnot olmuş aşkla mühürlü.Şiirin serisi yolayrımında ve yolun ortasında,imgesel büyüsü güçlü...

ŞEHİR/ 5
''yakında ruhumu unutacağım...
bedenime sizi bir yerden tanıyormuyum derken..''

Şair kendini bulduğu bir şehirde unutandır ruhunu. Serinin en iyi aforizması göğe ayak basmış yükselen bie şehir gökdeleninde...

ŞEHİR/ 6
''olur ya beni duyuyorsan o kör şehirde
kendi içimde nefessizim


mutlu musun?''

Şairin sevgiyle inşa ettiği şehirde ayrılık sonrası mulsuzluk ki insanlar kör olur mutsuzluğun tan yerinde.Serinin teması ve kurgusu en iyi şekilde yürümüş,buluş sonrası kaybediş...

ŞEHİR/ 7
''derin aynalarda
puslu hayallerim vardı
neyin en ’ne’ olmadığı..

sis kalkınca anlayacağım elbet
senin bende niye öldüğünü..''

Şairimizi burda yine kutluyorum zira serinin temesı tüm zerafetiyle sürüyor. Ölüm gelir ve ölümün geldiği yerde bir şehir yıkılır.Bu moktada şair finalin geldiğini sezdiriyor...

ŞEHİR FİNAL
''işte o zaman
zaman
aşımına uğradı



kan tanem

eski canım''

Şiirin geçiş noktaları dikkat çekicidir,bir nida yükselmiş ki gözyaşını anlatacak hiçbir sözcük zarflara sığmaz...

''son tanem
meçhul kaybım
dünüm''

Her kaybediş bir buluştur.Son sözcükler hep naif kalan yanını anlatır şairin.Şehir yok oluyor mu yoksa...zaman bir kelebek sürüsüdür şehrin göğünde kanat açmış...

''kentlim

senin kentinde de benim kentim gibi
aşk acıtıyor mu?

acıtıyorsa
hayatta kalmam bunadır.''

Aşkın kenti olmadı ki aşk her kentte acıtır bir tarafını şairin.
Şairimiz sonsuz bir ustalık ve güzellikle şehir serisine son vermiş...kutlarım...

''İki şehir bilirdim birbirinden uzak
köprüler kurdakça daha çok uçurumlaşan mesafelerde
iki şehir bilirdim
sokakları birbiriyle asla akraba olamayan''

tebrikler...
emeğini ve ustalığını kutluyorum...
yüreğine sağlık....