Yıpranmış zaman
Şehrin ışıkları yansırken cama
Boyası dökük duvarlarıma şenlik Tozlu kitaplarımın üzerinde yaşamın parmak izleri Resim albümüme sığdıramadığım heyecanlarım eskice Ne vakit kavuştu gün geceye Ne vakit yıpranmış zaman Yüzünde nazik bir çarşamba Uslanmaz ayrılık çalmış yine kapımı Aşk gözleri yaşla geldi Sesi kulaklarımda şahlandı Boğazımda bahar kurudu Mürekkebime olmazı daldırdı Şimdi Bir yalan oturdu göğsüme |
tebrikler gönülden
sevgimle..