NUH'UN GEMİSİ
Ölgün akşamlar mı, diri sabah mı,
Yoksa yüreğini yakan bu ah mı, Bunca zaman işlediğin günah mı? Söyle! Seni deli eden hangisi? İnşa edilmekte Nuh’un gemisi... Hangi yar da seni yaraladılar? Düştün dara seni karaladılar, Her gün bir gönülde kiraladılar; Sen miydin zamanın şuh fahişesi? İnşa edilmekte Nuh’un gemisi... Olmaz dediklerin oluyor işte, Kirimiz gökleri deliyor işte, Kuzular sahipsiz meliyor işte; Döl tutmuyor artık gönül neşesi, İnşa edilmekte Nuh’un gemisi... Boyumuzu çoktan aştı dalgalar, Bir yaprak oynasa seni ırgalar, Aklın gelir, yüreğini sorgular; Çatlamaz da neyler gönül şişesi! İnşa edilmekte Nuh’un gemisi... Düştün bir derde ki, inceden ince, Kar eylemez yar yüzüne gülünce, Hızır sofu giyip, çıkıp gelince; Ne kaçacak yer var, ne de köşesi! İnşa edilmekte Nuh’un gemisi... Yaktın ne varise, bitiremedin, Koskoca dünyayı yetiremedin, Bu yük ağır geldi götüremedin; Bulunur elbette ahmak birisi, İnşa edilmekte Nuh’un gemisi... Sen aldırma! bu delinin birisi, Dolanıyor işte gönül kirlisi, Gül ektikten sonra yanmış tarlası; Gemi yüzdürecek suyumuz mu var? Bu son yangınlarda yok oldu çınar... Hayrettin YAZICI |
emeğe sağlık