ÖLDÜ SEVDAMIZ
SEVDAMIN ÖLÜMÜ
Yıllardır Üzüm karası gözlerinle, beynimin arasında Aradığım ne varsa aşk ve sevdaya dair, Kaybettiğim herşeyde, biraz daha azalıyorum . Neye tutunsam kanıyor... Oysa ; Oysa hiç bir ayrılık ölüm değil ! Özgür olur,kuşlar gibi kanat çırparım gökyüzünde. İşte !... İşte, bu yüzden ne git diyebildim, Ne de kal . Gidenler dönmiyecek, Adım gibi bilirim !... Ama, --- ’ Git ’ , dedim !... Gittin... Gidişin ; Bu kez bitişim oldu ! Meğer , Ne çok severmişim . Ahhh! ... Gidişin, karbeyazı gibi lekesiz bir ölüm. Susmak gibi, Bir ömür boyu saklanmak gibi küf kokulu düşlere... Kirpiklerinde asılı kalıp düşmek gibi,kollarındayken ölmek, Cehennem sıcağında tir tir titremek miş, Bilemedim ! Yüreğimde kök salmayan, bir selvi ağacıydı aşkımız. Dalları olmayan, Salıncaklar kuramadığımız,gölgesinde düşlerimizi demleyemediğimiz Derken, Öldü sevdamız ! İstersen ; Emanetlerini al benden. Üzüm karası gözlerini, Bedenime ağır gelen yüreğini al ! Özlemlerimi bitir,gözyaşlarımı götür, Kurduğum hayallerimi, Eylül yağmurlarında rüzgarlara savur . Hadi git benden !... Unut unutabilirsen. Gidersen ; Sana ait ne kaldıysa, tek tek darağacına asacağım, Sadece, bir resmin kalacak bende albümlerden çaldığım. Birde hayalin ! Ömür boyu, Sen olmasan da, Seni, sensiz yaşayacağım !... hande HAGHGOUİ |