çocukluğum
ey ! geçmişin penceresinden bakan çocukluğum,
sen, sokak aralarında oynadığım tek kale maçım, sen, uçuramadığım uçurtmam ve çeviremediğim topacım, sen,neşeyle oynadığım, körebem,saklambacım ve sen cebimdeki harçlıkla bayram yerine koşarken bir hevesle, aldığım her nefeste, genzime kaçan, leblebi tozum, ve bitmesin diye yudum yudum içtiğim gazozum. rengarenk misketim, Bayram hediyesi ,bisikletim ... anamın,kömür sobasında kızarttığı ekmek gibi, halâ ,tadı damağımda, yahut damarımda, hatta şuramda, sol yanımda, hem uzak, hem de yakın... bir daha gelirsem dünyaya; ne olur beni, çocuk bırakın ! |
selam ve sevgilerimle kalın sağlıcakla