2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1494
Okunma
sarıyı dürünmüş
her eylülde
buruktur aynadaki
efkâri yüzüm
yine bir hazan ertesi
ıslaksa gökyüzüm,
o vakit;
beynimin küffar yanı,
kalemim ve ben
ve gramafon daki
kehriyar hüzün,
yorgun ama şükelâ bu şehirde,
mahur şarkıların ,
fevkindeyizdir.
ey ahyâr!
tütün rengi hazanların
ertesinde,
gitmişse gri bulutların
ah-i zar gölgesi,
üstelik,
tavlı toprak kokuyorsa ,
buram buram bahçeler,
ya;
dilimde mülteci bir şarkı,
müsvedde kağıdıma
umudu kusuyorum
yahut;
yağmur yorgunu bu şehirde
eylülü giyinip de üzerime
avaz avaz susuyorum
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
