kırık bir kaç bahardan ...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ölümü hiç mi hiç yakıştıramamıştım. Yıllarca içimi acıtan bir yara olarak taşıdır taşıyorum. Çocuktu henüz küçücüktü elleri. Gülerdi , güldüğünde baharı getirirdi yüreğine dünyanın.
Şiirimi, zamansız kaybettiğimiz nice nice baharlarla, o küçücük yürekleriyle sevgiyle açan çiçekler gibi solan bütün yavrularımıza ithaf ettim.
*
* kar beyazı örtüsünü örtmüş üzerine * kar beyazı örtüsünü örtmüş üzerine * * * * Mert Yiğitcan 20 ocak 2021 / istanbul |
Ne kadar da bana benziyordu kaybolması.
Onun suçu muydu gitmesi.
Şimdi soğuk bir yalnızlık sararken bedenimi
bir çocuk edasıyla gözlerimi salıyorum parklara...
İçimiz acıyor gitmelere.....
Hüzünlü ve harika bir şiir akmış yüreğinizden.
Kutluyorum.
Saygılarımla...