Tabelada adın, asılı kaldı
Birileri bizden, seni de aldı
Aveme’ler onu, iç etti, çaldı
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Postacı adresi, sana sorardı
Herkes yitiğini, sende arardı
Diktiğin fidanlar, şimdi sarardı
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Biraz yorulunca, sende solurduk
Her türlü eksiği, sende bulurduk
Senle yaşar, senle, mutlu olurduk
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Kim bilir kaç aşkın, şahidi oldun?
Bazen sevinç; bazen, kederle doldun
Öyle tatlıydın ki; şekerdin, baldın
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Yabancı, yazıcı, seni tanırdı
Her gören; kırk yıllık, dostu sanırdı
Seninle yaşamak, bize onurdu
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

“Bizim Bakkal” diye, duyuldu ünün
Bizi dinlemekle, geçerdi günün
Bir başka kokardı, dükkânın senin
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Beş kuruş bulunca, sana gelirdik
Peynir, helva, sakız, senden alırdık
Kapandı dediler, inan delirdik
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Tamahkâr olsan da, paradan yana
Her şeyi satardın, kıymazdın cana
Kimde kaç kaşık var, ayandı sana
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Bir defter sendeydi, bir defter bende
Veresiye yazdın, para bitende
Migros’lar boy attı, biraz ötende
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Bilmem ne maksatla, seni yediler?
“Birleşip; şirketler kursun” dediler
Bırak bizleri de, ağlar kediler
Çok özledim seni, bakkal amcacım.

Necati OCAKCI
ANTALYA