Aşk, yoluma serilip, kucağını açınca
Günahlarım kırıldı, mâbedin avlusunda
Seher yeli esip de, ışığını saçınca
Siyahlarım yarıldı, mâbedin avlusunda

Kırılan dallarıma, kuşlar hiç konmaz derken
Eğri büğrü yollarım, yanlışlara giderken
Yürek taşan dilimle, biçtiğimi öderken
Hülyalarım sarıldı, mâbedin avlusunda

Yanık bir ses duyunca, çınladı kulaklarım
O sesin büyüsüyle, titredi dudaklarım
Aktı zaman kalbime, sızladı yanaklarım
Yıldızlarım karıldı, mâbedin avlusunda

Ateş ateşi yaktı, huzurlara boyandım
Bir güneş ses verince, damlalarla uyandım
Artık hüzünler çökmez, dermanlara dayandım
Sevda tahtı kuruldu, mâbedin avlusunda

Nasıl pervâne olmam, ışıkları görünce ?
Olur muyum kaygısız, yıldızları dürünce ?
Artık ben yanıyorum, zikirleri örünce
Sahte hisler duruldu, mâbedin avlusunda