GELSEN BELKİ AÇAR MAVİ GÜLLERİM..
İçime takılan bu ağıt neden ?
Beyin damarlarım atar, dikenli uykularımda Gözlerim hep nemlidir, toprağa düşen yağmur gibi. Çıkmak isterim çaresizliğin prangalarından Hazan gibi tüm mevsimlerime Hüzün yağarım. Yüreğimde susmayan bu çaresizlik neden ? Neden ıssız içimin karanlık sokakları. Dinmeyen rüzgarlar sarıyor üstelik beni Oysa ne hayallerim vardı,şimdi bomboşum Yenik çıktım tüm savaşlardan... İçimin şarkıları karamsar dökülür akşamlara. Şimdi Yollarını gözlüyorum durmaksızın. Biliyorum bir gün geleceksin, inanıyorum İçimdeki kırılmayan şans tellerime... Biliyorum... Bir gün çalacaksın kapımı ansızın. En kanlı savaşlar içinde yüreğim Çaresizlik beni vurdu yerden yere Gelsen ; bu pejmürde halimde ... Sarar mı kolların beni yine de. Sensiz mevsimlerin hiç tadı yok. Yaşamak eskisi gibi masmavi değil. Gelişinle belki, açar içimin mavi gülleri... Aygün Deniz 15.01.2021 |
Yürek sesinizi gönülden kutluyorum. Gül yüreğinize sevgilerimle...
Kardelen-1 tarafından 1/16/2021 8:38:19 PM zamanında düzenlenmiştir.