Ana çok yoruldun artık seksene dayandı yaşın,
Şimdi ise yapayalnız kaldın koca evde tek başına,
Birçok yavruların vardı senin etrafında çullanan,
Kalmadı yanında ne laf eden nede söz söyleyen,

Anlatmıştın bize ana at üstünde gelin geldiğini,
Küçük yaşta evlenip çoluk çocuğa karıştığını,
Akşam olup toplardın hepimizi o dizinin dibinde,
Anlatırdın bize hiç bitmeyen o güzel hikâyelerini.

Kanından kan canından can verdiğin o çocukların,
Yuvarlanırdık üst üste ya sabır çekerdin ya da havle,
Ne sabır dinlerdik ne dur bilirdik nede sükût,
Çok yoruldun ana hiç bitmeyen o uzun gecelerde.

Ne güzel simsiyah kıvırcık saçların vardı senin,
Kahverengi gözlü beyaz yüzlü bir melektin sen,
Bizleri büyütmek için saçını süpürge ettin sen,
Sen çok yoruldun ana bunlar senin yazılmış kaderin.

Yıllar geçti ne bir bayram gördüm, nede bir düğün,
Yollar çok uzaktı anam hep bekledin ama gelemedin,
Zor günlerde hiç yanında olamadım canım annem,
Beni affet güzel annem sen çok ama çok yoruldun.

Güllerin kokusunda hep seni aramıştım annem,
Kokladığım o güller hiç kokmuyordu senin kadar,
Gül paşa derlerdi sana yakışan o güzel adına,
Sen çok yoruldun artık rahat et canım annem.

Gurbet beni çok yordu annem sevenleri unutturdu,
Ne bir arayanım oldu nede candan soranım,
Uzak kaldım gönüllerden dayanamadım hasretine
Dünyalar güzeli canım annem sen çok yoruldun.

Herkesin derdi senin de hep derdin oldu annem,
O güzel günlerin karardı benzin hep sarardı soldu,
Bütün hastalıklar seninle hep dost arkadaş kaldı,
Artık yeter benim melek annem sen çok yoruldun.

Anneciğim affet beni gelemiyorum artık yanına,
Dokunuyor hasretin acısı kanayan yüreğime canıma,
Kader imiş senden ayrılmak dokunuyor onuruma kanıma,
Sebebi çoktur annem bilmem ama en küçüğü oldu korona.


Gani YÜCE
06.12.2020/ BURSA