KAR ÇİCEĞİ

Karların altında can olup canlanırdın sen,
Yavaş yavaş çıkar gül olur sallanırdın sen,
Sineni açıp kırda bayırda şahlanırdın sen,
Baharın misafiri olmuştun sen kar çiçeği.

Akşam güneş batar beyazlara bürünürsün,
Kristal don olup karlar altında sürünürsün,
Güneş ile can bulup güller gibi gülüşürsün,
Gönüllerde mest olup açardın sen kar çiçeği.

Yorganın kardan can suyun buzdan olurdu,
Gelişinle birlikte kalpler huzur neşe bulurdu,
İnsan oğlu seninle sevinir hep mutlu olurdu,
Söylenecek bir söz var mıydı sana kar çiçeği.

Beyazlar içerisinde sarı renkler açardın,
Mahlukata can olup damla koku saçardın,
Ömrün su gibi akar üç beş günde uçardın,
Baharın korkusuyla solardın sen kar çiçeği.

Mezatlar doluydu senin gibi can dostla,
Bütün canlar bu dünyada hep dost olsa
Baharda aynı gün gelip çalsan da kapıyı,
Bu dünyada ömrün az oldu senin kar çiçeği.
Gani YÜCE
19.03.2017/ERZURUM