EY RÜZGAR
EY Rüzgâr
Sabahın seherinde uyandırdın beni derin uykudan, Serinletmiştin sinemi ufkunla gurbet elinde, Selam vermiştin uyuyan canlara kendi dilinde, Al beni de götür gittiğin uçsuz bucaksız yerlere, Nerelerden geldiğini bilmem ama okşamıştın sinemi, Dost olup paylaşmıştım seninle yazılmış o kaderimi, Senin gibi inlemeli benim ıslıklarım dostların kulağına, Tut aziz dost beni de sürükle götür her gittiğin yöne, Bende koştum yetişemedim sana her can gibi, Bu dünyada kaldım yalnız başıma bir han gibi, Dağlar taşlar oldu bana seninle bir dost gibi, Al rüzgâr beni de götür esip gittiğin her yere, Gani YÜCE 15.06.2020/BURSA |