BabacığımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Babmın yurtdışında aniden ölmesinin üzüntüsüyle yazdığım bir şiir.
Rabbim tüm mevtalarımıza rahmet eylesin. Amin...
En sevindiğin gün, en son günün olmuştu
Ahirette de ilk günün öyle olsun babacığım Zavallı annem öyle bir köşede durmuştu Kardeşlerim şaşırmış, ağlıyordu babacığım Hemen doktorlar geldi, kalp masajı yaptılar Giden geri gelir mi, ne bilsinler babacığım Nasıl oldu da bilmem Allah bir sabır verdi Gelenleri teselli bize düştü babacığım O üzüntü içinde bir de halam aradı Rüyada öldü diye seni görmüş babacığım Sen bilirsin ablanı, seni nasıl severdi Bekir’im canım deyip seni nasıl öperdi Korkudan diyemedik, kardeşin öldü diye Dayanamaz ki yüreği bu acıya babacığım Zaten senden sonra da pek fazla yaşamadı Ölene dek hüzünlü, gülmedi hiç babacığım Nasip nasıl bir şeydir anlamak mümkün değil O biletle sen geldin ben döndüm babacığım Memlekette her şeyi tastamamca halledip Günlerce gelişini bekledik babacığım Bir seher vakti geldin cami önüne kondun Sevenin, eşin, dostun toplandı babacığım Teneşire yatırdım, ellerimle yıkadım Son kez olsun okşadım tenini ben babacığım Uyur gibiydin sanki, her an kalkacak gibi Sular taştı ağzından, öksürmedin babacığım Sağa çevirdik döndün, sola çevirdik döndün Sen görsen inanmazdın o haline babacığım Bayrama gider gibi, düğüne gider gibi Kefenlerken ben seni, koku sürdüm babacığım Derken eller açıldı imam sordu herkese Herkes canı gönülden iyi dedi babacığım İmamdan sözü alıp, borcun var mı sordurdum Namazdan sonra beni görsün dedim babacığım Hem güzel bir bahardı, hem de hava sıcaktı Senin için tüm bunlar önemsizdi babacığım Başa neler gelirse kaderde yazmış yazan Ne güzel kazmış kazan, kabrini babacığım Kıbleye bakar gibi, secdeye yatar gibi Üç kişinin elinde kabre girdin babacığım Her gün gördüğün kişi bana haber gönderdi Tam yirmi yıl sonra hak istedi babacığım Aslında sen haklıydın, vermesem de olurdu Verdim ki senin onda hakkın kalsın babacığım İbret almak isteyen buna dikkat etmeli Alacaklı hakkından vazgeçmiyor babacığım Herkes bir şeyler aldı, senden hatıra diye Tabutunun vidası yeğeninde babacığım Cemil amcam bitirdi kabrin korkuluğunu Hem yaptı, hem ağladı ölümüne babacığım Anneannem meğerse seni ne çok severmiş Günlerce ardın sıra ağıt yaktı babacığım Hem ağlar hem söylerdi sıra benimdi derdi Şimdi yanına geldi komşu oldu babacığım O kadar yıl yaşadık sevgi saygı içinde O defteri tertemiz kapattık babacığım Ne sana kızan gördüm ne ölmene sevinen İncitmeden bir kulu yaşadın babacığım Rüyalarda olmasa görüşmek mümkün değil Sıkça rüyamıza gir buluşalım babacığım Ne de pek çok isterdin hayır hayrat yapmayı Sana da hayırlı evlat nasip oldu babacığım Beş vakitte tüm duam senin rahatın için Umarım Rabbim beni utandırmaz babacığım Berlin, 11 Şevval 1424 Cuma |