Beni Hatırla!
beni hatırla
karanlık, ak bi göğün tepesine erken bindiği gecelerde eve giden o yolda, rüzgar yüzünü jilet gibi kestiğinde!... içinden tekrarla “ben seni güneşsiz susuz, komadım ki canım ne diye soldun” beni hatırla... avucunda bir yaz saklıyordun, benim paltomun içinde kar! sakındın iki sürgün buğday başağını sokağından geçen kediler bile doydu geceleyin dolunayı andıran yüzüne ben hep aç kalıyordum.. unutma! akıp giden koyu kızıl bi ter gibi bileğimden beni yavaşça öldürüyordun - bi süprüntü vedaya hasret bırakıp - hatırla. ve pencerenin kıyına her oturuşunda bir derviş zikri gibi içinden beni tekrarla - ben seni güneş susuz komadım ki canım - bi ben eksiktim sende - neye soldun. |