AKLIMA DÜŞTÜN
Gecenin üçünde yağmur yağarken,
Yağmur damladıkça aklıma düştün. Sabahın beşinde güneş doğarken, Güneşim doğdukça aklıma düştün. Senin sevgin artık içimi yakar Beni böyle gören yüzüme bakar Sanırsın kafama kurşunlar sıkar, Sesleri duydukça aklıma düştün. Köşede insanlar bekleyip durur Kahbeler bizleri arkadan vurur Bakımsız evlerde pınarlar kurur, Pınar kurudukça aklıma düştün. Gökteki yıldızlar yanıp sönüyor Gurbete gidenler geri dönüyor Benim bu halime dostlar gülüyor, Dostları andıkça aklıma düştün. Bakır kazanlarda kaynıyor aşlar Derdin biri biter diğeri başlar Utanmaz çocuklar kuşları taşlar, Kuşları gördükçe aklıma düştün. Yıldızları saymak kolaydır sandım Ben haklıyım diyen herkese kandım Günde bilmem kaç kez ismini andım, Günleri saydıkça aklıma düştün. DOĞANAY’ım kitap üstüne yemin Ardıma bakmadım kaçarken demin Sağlam değil derler bastığım zemin, Yerlere bastıkça aklıma düştün. Kemal DOĞANAY |